Zoeken

donderdag 8 december 2016

De opgieting

Echte ontspanning vinden is lastig als ras-yup. Uitslapen is er niet meer bij, omdat je elke dag nine to six werkt en in de uren daarbuiten alle awesome dingen moet doen waar je vroeger gewoon de hele week voor had. Gedwongen ontspanning leek ons het beste te realiseren binnen de muren van een sauna.




Deze overtuiging bracht ons naar de drempel van een zeker enorm complex ergens in de middel of nowhere. En hoewel het awkward gen stevig in onze DNA-matrix is verankerd, voelden we vanwege onze hemelse lijven geen enkele gêne over het nudistische aspect van de dag die voor ons lag.

Na een saunaatje hier, kruidenbadje daar en een krankzinnige mede saunahopper die met 5 graden celsius wel even in het buiten-dompelbadje sprong (insanity), leek het ons een goed idee aan te sluiten bij een opgieting. Een onschuldig ritueel, waarbij een opgiet-yoda de temperaturen in de sauna hoog op doet laaien in een thematische lendendoek.

(Na het delen van de volgende ervaring met onze uitgebreide fanbase zijn we op een berg aan interessante informatie rondom dit fenomeen gestuit. Wisten jullie bijvoorbeeld dat er een officiële opleiding tot opgieter is? En dat er een NK opgieten bestaat? We bedoelen maar. Be there.)


De brede yoda leidde ons naar binnen in het gezelschap van zo’n vijftig andere poedelnaakte individuen. De deur viel met een klik in zijn gestel. Niet lang nadat we ons bil aan bil om hem heen hadden geschaard, klonk zachtjes, en heel wat langzamer dan het origineel, uit de speakers: We clawed, we chained, our hearts in vain, We jumped, never asking why” …  …  …

Menig knor ontsnapte vanaf dat moment in onze richting. Vanaf het moment dat onze yoda driftig begon te zwaaien met zijn handdoekjes, afwisselend in geur, snelheid en hitte, realiseerden we ons dat een goed uiterlijk je niet tegen alle awkward situaties in een sauna beschermd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten